Πώς μια ιστορία έπεισε το παιδί μου να κρατάει το χέρι στον δρόμο

 

Η σημασία της ασφαλόυς διάβασης του δρόμου για τα παιδιά

Η ασφάλεια των παιδιών μας στον δρόμο είναι ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα.  Δείτε πώς μια ιστορία έπεισε το παιδί μου να κρατάει στον δρόμο το χέρι κάποιου που αγαπάει, ώστε να νιώθει ασφαλές και προστατευμένο. Ίσως επηρεάσει και το δικό σας παιδί…

Ο κανόνας της γιαγιάς: Κρατάμε πάντα το χέρι για να περνάμε τον δρόμο με ασφάλεια

Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια όμορφη μικρή πόλη, ζούσαν δύο αδέλφια ο Άγγελος και ο Σπύρος. Τους άρεσε πολύ να παίζουν με τους φίλους τους στην αυλή του σχολείου όμως πάντα ανυπομονούσαν να επιστρέψουν στο σπίτι τους, όπου τους περίμενε η αγαπημένη τους γιαγιά, Ζάντυ.

Η γιαγιά Ζάντυ και ο κανόνας της ασφάλειας

Η γιαγιά Ζάντυ ήταν ο αγαπημένος τους άνθρωπος, επειδή τους διάβαζε παραμύθια, τους έφτιαχνε τις πιο νόστιμες πίτες και τα συνόδευε κάθε μέρα στο σχολείο. Ωστόσο, η γιαγιά είχε έναν πολύ σημαντικό κανόνα: «Όταν περνάμε τον δρόμο, παιδιά μου, κρατάμε πάντα το χέρι κάποιου που αγαπάμε».

Ο Άγγελος και η απορία του για τον κανόνα

Ο Άγγελος δεν καταλάβαινε πάντα γιατί η γιαγιά επέμενε τόσο πολύ σε αυτόν τον κανόνα. «Είμαι μεγάλος τώρα» έλεγε «μπορώ να περάσω μόνος μου».

 

Η στιγμή που ο Άγγελος συνηδειτοποιεί τη σημασία του κανόνα

Μια μέρα, καθώς γύριζαν από το σχολείο, έφτασαν σε έναν δρόμο με πολλή κίνηση. Τα αυτοκίνητα έτρεχαν γρήγορα και οι μηχανές βούιζαν. Η γιαγιά, τότε, στάθηκε στο πεζοδρόμιο και κράτησε το χέρι του Άγγελου.

Πώς περνάμε τον δρόμο με ασφάλεια

«Άγγελε, δες προσεκτικά. Τι κάνουμε πρώτα;» τον ρώτησε.

«Κοιτάμε αριστερά, δεξιά και ξανά αριστερά» απάντησε ο Άγγελος.

«Μπράβο! Και τι κάνουμε μετά;»

«Περιμένουμε να σταματήσουν τα αυτοκίνητα και περνάμε από τη διάβαση, κρατώντας στον δρόμο το χέρι κάποιου που αγαπάμε» είπε ο Άγγελος χαμογελώντας.

Καθώς περνούσαν απέναντι, η γιαγιά του είπε: «Άγγελε, το χέρι που κρατάμε δεν είναι μόνο για να νιώθουμε ασφαλείς. Είναι επίσης και ένας τρόπος να δείχνουμε ότι φροντίζουμε ο ένας τον άλλον».

Ο Άγγελος διδάσκει στον Σπύρο τον κανόνα της γιαγιάς.

Την επόμενη μέρα, ο Άγγελος είδε τον αδελφό του, τον Σπύρο, να στέκεται φοβισμένος μπροστά σε έναν μεγάλο δρόμο. Χωρίς να το σκεφτεί, ο Άγγελος έτρεξε κοντά του, του έπιασε το χέρι και του είπε: «Μην ανησυχείς, Σπύρο, κρατάμε το χέρι κάποιου που αγαπάμε και περνάμε τον δρόμο μαζί».

Ο Σπύρος ένιωσε αμέσως καλύτερα. Οι δυο τους κοίταξαν αριστερά, δεξιά και ξανά αριστερά και, όταν όλα τα αυτοκίνητα σταμάτησαν, πέρασαν μαζί απέναντι.

Το κράτημα του χεριού ως σύμβολο ασφάλειας και αγάπης

Από τότε ο Άγγελος και ο Σπύρος δεν ξέχασαν ποτέ τον κανόνα της γιαγιάς. Το να κρατάς το χέρι κάποιου αγαπημένου όταν περπατάς στον δρόμο, δεν είναι μόνο θέμα ασφάλειας αλλά και ένας τρόπος να εκφράσουμε την αγάπη και τη φροντίδα μας.

Κι έτσι, κάθε φορά που τα αδερφάκια περνούν έναν δρόμο δεν ξεχνάνε ποτέ να κρατάνε το χέρι κάποιου που αγαπούν. Και ξέρετε κάτι; Αυτό έκανε την πόλη τους λίγο πιο ασφαλή και πολύ πιο ζεστή!